To już koniec najdłuższej majówki. Mam nadzieję, że trochę odpoczęliście od matematyki i nauki, ale wszystko co dobre musi się kiedyś skończyć. Jutro zaczynamy naukę, a niektórzy pracę. Podczas tej długiej majówki zawitałam do Sandomierza. To piękne miasto bardzo mi się spodobało, ale wam chciałam pokazać jeden ciekawy rekwizyt, który znalazłam w tamtejszym muzeum. Otóż w zbiorach sandomierskiego muzeum znajdującego się podziemiach zamku znajdują się szachy, które są najstarszymi znalezionymi w Polsce.
Szachy to gra wyjątkowa, w której zdolności matematyczne, strategiczne oraz pamięć odrywa wielką rolę. Dlatego w wielu krajach naukę gry w szachy wprowadzono do programu lekcji matematyki. To klasyczny przykład nauki przez zabawę.
Szachy powstały w VI wieku, pierwotnie nazywały się czaturanga, a ich kolebką były Indie. Gra szybko się rozprzestrzeniała. Historycy uważają, że do Polski dotarła w X wieku. Gra w szachy została ulepszona, wzbogacona o nowe sposoby rozgrywania partii, przede wszystkim przez arabskich entuzjastów tej gry.
Szachy sandomierskie archeolodzy wykopali w roku 1962. To znalezisko unikatowe, ponieważ zawiera cały komplet figur (brakuje tylko 3 białych pionków). Wykonano je ręcznie z poroża jelenia. Figury są niewielkie, najwyższa ma tylko 25 milimetrów. Historycy datują ich powstanie na XII wiek i bezsprzecznie wskazują na ich arabskie pochodzenie. Świadczy o tym brak postaci figuralnych, które były zakazane przez Koran.
Szachy sandomierskie znaleziono w zwykłej mieszkalnej półziemiance co pokazuje, że gra była popularna nie tylko wśród duchowieństwa i ludzi wykształconych, ale grali w nią również zwykli ludzie.
W wolnych chwilach grywacie w szachy?
